Tsja, ik mag het natuurlijk al lang niet meer zeggen, maar ik ga het toch doen. Gelukkig nieuwjaar! Hopelijk heeft iedereen genoten en heeft iedereen z'n vingers nog. Ik ben nu halverwege mijn jaar in Noorwegen en ik moet zeggen dat de tijd heel snel is gegaan. Het voelt nu natuurlijk ook heel normaal om hier te wonen en als je eenmaal in dat ritme komt voelt het alsof alles veel sneller gaat. Het is een beetje een glas halfvol/halfleeg situatie, dus ik probeer het te zien als: ik heb nog vijf en een halve maand en probeer de maar weg te laten.
Mijn kerstvakantie was behoorlijk druk. De dag nadat we vrij kregen zijn we in de auto gestapt en hebben 6 uur in de auto gezeten naar de opa en oma in Flekkefjord om daar met de hele familie kerst te vieren. Kerst is hier iets belangrijker dan in Nederland. Er hangen dan ook iets meer tradities om heen. De 23e kijken 3 miljoen Noren naar kvelden før kvelden (de avond voor de avond) en in een land met 5 miljoen mensen is dat behoorlijk wat. Kvelden før Kvelden is een programma met een aantal Bekende Noren die met z'n allen uitkijken naar kerst. De 23e heet dan ook kleine kerstavond. Dit is ook de avond waarop de kerstboom wordt versierd.
De 24e gaan de Noren massaal naar de kerk toe. Er zijn niet zo heel veel mensen meer gelovig, maar 80% is nog steeds aangesloten bij de kerk. Ik ben zelf totaal niet gelovig en dit was dan ook mijn eerste keer ooit bij een kerkdienst. Het ging vooral om de vluchtelingenstroom, mensen helpen en veel liedjes zingen. Dat denk ik tenminste, want ze hebben nogal een dialect in Flekkefjord, en ik moet zeggen dat ik het de helft van de tijd niet versta :). Het belangrijkste van de 24e is natuurlijk het kerstdiner en de cadeautjes. In Noorwegen heb je eigenlijk maar 2 opties voor het kerstdiner. Ribbe of Pinnekjøtt. Het zijn allebei vrij simpele gerechten en ze worden gegeten om de tijd voor de olie te herinneren. Toen was Noorwegen nogal arm en hadden ze geen luxueuze gerechten. Ribbe is een vet stuk vlees van de ribben van een varken. Pinnekjøtt (letterlijk: stokjesvlees) is vlees van een lam dat 8 weken is gedroogd en gepekeld. Wij hadden Ribbe, met aardappels, jus, groentes etc. Deze twee gerechten kan je eigenlijk alleen maar eten tijdens kerst.
Vlak voor het eten hebben we nog een sketch uit 1963. Het is een Engelse sketch die Dinner for one heet. Dit wordt ook elke kerstavond gekeken.
Nou, na het eten is het dan tijd voor de cadeautjes. Ik heb wat warme kleren gekregen voor de trip naar Spitsbergen, snoep, van Harald kreeg ik koriander en boter. En voor de mensen die dat niet weten, dat zijn de twee dingen die ik eigenlijk het meeste haat in deze wereld.
Op de 25e en 26e gebeurt er niet zo veel. Beetje biljarten, kerstfilms kijken en vooral heel veel eten. We zijn toen weer terug gereden naar Jessheim om ons klaar te maken voor de volgende trip. De 30e ben ik met 5 vrienden naar Dublin gevlogen om daar nieuwjaar te vieren. Absoluut een aanrader om daar een keer naartoe te gaan. Het was wel fijn om weer een keer veilig met vreemdelingen te praten. Een gesprek aangaan met iemand die je niet kent is namelijk absoluut niet de bedoeling in Noorwegen, dus een vriendelijk woordje met iedereen in Dublin was wel even fijn. Enige minpuntje was dat het nogal een katholiek land is, dus het hele nachtleven was om half 3 wel klaar. En dan blijven ze met nieuwjaar nog langer open ook.
Eenmaal weer thuis begon het normale leventje weer. Binnenkort komen er wel weer wat leuke dingen aan. Volgend weekend gaan we een weekend naar een hutje om te skiën. Het weekend daarna naar bergen voor de mid year Orientation met alle uitwisselingsstudenten. Dan is het alweer bijna vakantie en dan gaan we naar Spitsbergen :). Sneeuwscooter rijden is al geboekt.
Ik ga geen beloftes doen wanneer de volgende blog komt, want daar hou ik me toch niet aan. Tot de volgende keer!
Ha det
